Emile Hanzel senarraren ahotan harilkatzen da istorio miresgarri hau, narratzaileari berari ere ulertezin zaiona, nobelaren hasieran adierazi bezala. Honako hau kontatzen du Emile Hanzel irakasle aguretuak: urte luzetan latin eta greko irakasle ibili ondoren, erretiroa hartu du bere emaztearekin, eta mendialdean etxea hartu dute, ordura arte ezinezkoa izan zaien lasaitasuna eta bakea izateko asmoz. Baina, etxe eta paisaia baketsu hura berehala bilakatuko zaie itogarri senar-emazteei. Mendi giro baketsu hartan duten auzoko bakarrak, Bernardin mediku jaunak, itogarri egingo die egunerokoa.

Iratxe Retolazak, 2007ko urtarrilaren 14ean.

Dena jarriko digu hankaz gora Nothombek: zergatik daramagu barruan gizabidetsu izan beharra? Zer da lagun hurkoari laguntzea? Lagundu behar ote zaio? Ongiaren eta gaizkiaren arteko muga lausoan ibiliko gara eleberri osoan zehar, tarteka klasikoen aipamenak agertuko zaizkigularik, beti ere argumentuen indargarri.

Mikel Garmendiak, 2007ko urtarrilaren 14ean.